دکتر سیدهادی حسینی و سرکار خانم معصومه حسینی در این کتاب به عوامل، پیامد و راهکارهای پدیده پراکنده‌رویی در شهرها پرداخته اند. این پدیده امروزه گریبان شهرهای بزرگ کشور ما نیز هست.
رشد جمعیت شهرنشین و ضرورت ایجاد و تامین نیازهای خدماتی شهروندان در کنار توسعه روز افزون فناوری‌های ارتباطاتی و اطلاعاتی، گسترش فضایی ـ کالبدی شهرها در زمین‌های پیراشهری را به یکی از ویژگی‌های اصلی شهرهای معاصر تبدیل نموده است و به نوعی باعث حاکمیت یافتن الگوی توسعه پراکنده (پراکنده‌رویی) بر بخش عمده‌ای از شهرهای جهان اعم از شهرهای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه شده است. با توجه به آنکه، الگوی توسعه پراکنده (پراکنده رویی) به عنوان الگوی مسلط گسترش کالبدی ـ فضایی شهرها در شرایط کنونی به شمار می‌رود، تلاش‌های گسترده‌ای برای بررسی ارتباط میان این الگوی توسعه با ابعاد گوناگون توسعه شهری آغاز شده است و موضوعاتی چون ارتباط میان پراکنده‌رویی با تخریب حیات زیستی و جانوری، آلودگی هوا و مصرف انرژی، سرمایه اجتماعی، عدالت اجتماعی، سلامت شهروندان، کیفیت زندگی شهروندان، اقتصاد شهری و ... به وفور در پژوهش‌های مختلف بررسی شده است. هدف اصلی این کتاب آن است تا با بررسی و فراتحلیل مطالعات و پژوهش‌های متعدد در خصوص پراکنده‌رویی و ایجاد چهارچوبی مناسب، بتواند به شناخت بهتر این شکل شهری کمک نماید. به ویژه آنکه طی سالهای اخیر نگاه ها به سمت پراکنده‌رویی در میان بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران عمدتاً منفی بوده و تلاش‌ها برای ارائه الگوی توسعه فشرده به عنوان بهترین بدیل و جایگزین پراکنده رویی بسیار شدت گرفته است و در سطح داخلی نیز، الگوی توسعه فشرده در پژوهش‌های مختلف به عنوان جایگزینی برای توسعه پراکنده شهرهای ایران و توسعه پایدار آنها پیشنهاد شده است.
